شمع های سکانتی و تانژانتی تکنیک های تخصصی پایدارسازی گود هستند که در ساخت و سازهای ژئوتکنیکی به کار می روند تا مانعی پایدار برای خاک و آب ایجاد کنند. شمع های سکانتی شامل حفاری شمع های روی هم می شوند که با یکدیگر همپوشانی دارند. در حالی که شمع های تانژانتی به گونه ای در مجاور یکدیگر قرار می گیرند که بدون همپوشانی فقط یکدیگر را "لمس" می کنند. هر دو روش، دیوارهای شمعی محکم و به هم پیوسته مناسب برای پروژه های پیچیده ایجاد می کنند که به ظرفیت باربری قابل توجه و آب‌بندی منجر می شوند.
دیوارهای شمع سکانتی با نصب یک سری شمع های متقاطع بتن آرمه تشکیل می شوند. ابتدا شمع های اولیه(شمع های غیر مسلح) بر روی یک قالب با فضای خالی در بین آنها حفاری می شوند و بدون تقویت باقی می مانند. شمع های ثانویه (شمع های مسلح) در فضای بین شمع های اولیه به گونه ای ساخته می شوند که هر دو شمع اولیه اطراف را قطع می کنند. شمع های ثانویه با قفس ها یا تیرهای فولادی تقویت می شوند. دیوار شمعی سکانتی در پایدارسازی گود معمولا برای کنترل جریان آب و به حداقل رساندن جابه جایی خاک های مرطوب و ضعیف در پایدارسازی گود مورد استفاده قرار می گیرد.
دیوارهای شمع تانژانتی(مماسی) به گونه ای ساخته می شوند که هیچ همپوشانی بین شمع ها وجود نداشته باشد و شمع‌های کناری به یکدیگر مماس می‌گردند که به این نوع از شمع‌ها به این دلیل تانژانتی میگویند. شمع ها یا به صورت هم سطح روی شمع مجاور نصب می شوند یا با فضای خالی بسیار کوچک بین شمع ها نصب می شوند. به طور معمول تمام شمع ها در یک دیوار مماس با قفس ها، مقاطع فولادی و یا میلگرد تقویت می شوند. دیوارها ممکن است برای افزایش مقاومت جانبی به پشت بسته شوند. هر دو نوع شمع تانژانتی و سکانتی پاسخ جانبی بسیار بیشتری نسبت به شیت پایلها ارائه می‌دهند.